بهدنبال همهگیری ویروس کرونا، وودز باگوت چهار پروپوزال برای طراحی فضاهای کار تولید کرده است. در این پروپزالها او کار کردن از خانه را با کارکردن در دفاتر کار ادغام کرده است تا «فرهنگ و عملکرد آنها را تقویت کند».
پروژهی کار کردن از خانه، کار کردن از محل کار توسط شرکت معماری و بر اساس معیارهای مفروض سلامتی و امنیت طراحی شده و تمرکز آن بر تقویت مشارکت و خلاقیت در زمان همهگیری ویروس کرونا و پس از آن است.
با در نظر گرفتن اینکه درصدی از کارمندان همچنان در خانه کار میکنند، چهار مدل فضای کار - «کانون فرهنگی»، «درون و بیرون»، «نقاط مشترک» و «فضاهای همگانی» - طراحی کرده است. در هر کدام از این مدلها چیدمان متفاوتی برای میز، صندلی و مبلمان درنظر گرفته شده است.
وودز باگوت میگوید: «شرکتها صرفاً با کاهش تراکم و افزایش نظافت نمیتوانند دلیل قانعکنندهای به کارمندانشان ارائه کنند تا به دفاتر کار برگردند. همه در مورد این حرف میزنند که چگونه ایمنی دفاتر کار پس از کرونا را تقویت کنند اما هیچکس به این مسئله فکر نمیکند که چگونه باید فرهنگ و عملکرد آنها را تقویت کرد.»
«درون و بیرون» میزها و اطاقکهای بیشتری دارد اما همچنان بر کار کردن افراد از راه دور تکیه میکند.
در مدل «کانون فرهنگی»، تمام قسمتهای دفترکار به دستههای کوچکی از کاناپهها، صندلیها و کافی تیبلها مجهز است. در این مدل انتظار میرود که کارمندان به طور مجزا از خانه کار کنند و فقط برای جلسات و همکاریهای ضروری به شرکت مراجعه کنند.
وودز باگوت میگوید: «ما در آینده شاهد این مساله خواهیم بود که فضای فیزیکی دفاتر کار بیشتر شبیه باشگاهها و کانونهای فرهنگی میشوند، یعنی جاهایی که در آن تعامل خلاق صورت میگیرد.»
در مدل «درون و بیرون»، تیمهای مختلف باید بهصورت چرخشی در دفترکار حضور داشته باشند. این مدل فقط برای حضور درصدی از کارمندان در دفترکار طراحی شده است. در تمام فضا میزهای کار و شخصی حفاظدار وجود دارد.
در سومین مدل که «نقاط مشترک» نام دارد افراد بیشتری بیرون از خانه کار میکنند اما به جای جمع شدن در یک دفتر مرکزی، در جاهای مختلفی جمع میشوند و کار میکنند. در طرح کلی این مدل مراکزی برای کار و فعالیت نزدیک به محل زندگی کارمندان در نظر گرفته میشود.
وودز باگوت این مدل را هم مثل مدلهای قبل در واکنش به تأثیر کووید 19 بر شکل زندگی، کارکردن و ارتباطات انسانها طراحی کرده است.
او میگوید: «به این دلیل که همهی ما درحالحاضر تمایل کمتری به استفاده از حملونقل عمومی و حضور در اجتماعات بزرگ داریم، در این مدل به جای یکپارچهسازی کارمندان بر پراکنده و منتشر کردن آنان تأکید شده و از دفاتر کوچکی که در مناطق مختلف شهر مستقر هستند تشکیل شده است.»
مدل «نقاط مشترک» از یک دفتر مرکزی و دفاتر کوچک نزدیک به محل سکونت کارمندان تشکیل شده است.
آخرین مدل «فضاهای همگانی» نام دارد که در آن دفترکار یک نقشه باز و فضاهای متعددی برای کار و استراحت دارد. این مدل بیش از سایر مدلها به دفاتر و فضاهای کاری پیش از دوران همهگیری شباهت دارد.
مدیریت پروژهی کار کردن از خانه، کار کردن از محل کار برعهده مدیر طراحی فضاهای کاری جهانی، آماندا استاناوی، بوده و تمرکز اصلی تمامی مدلهای این پروژه بر فرهنگ و عملکرد است.
به گفته استاناوی راههای سریع و بسیار زیادی برای برقرار کردن امنیت افراد و بازگرداندن آنها به فضای کار وجود دارد اما اگر قصد دارید نوآورانه با این مسئله برخورد کنید باید به جای برقرار کردن امنیت بر تعامل تغییر تمرکز کنید.
مدل «فضاهای همگانی» بیش از همه به دفاتر با نقشه باز شباهت دارد.
وودز باگوت، که کیت مشابهی را هم به منظور بهبود فضای خانه برای کارکردن از راه دور در زمان همهگیری ویروس کرونا طراحی کرده است، معتقد است پروژه فضای دفاترکار بسیار با اهمیت است چون با اینکه بسیاری از افراد به کار کردن از خانه عادت کردهاند اما حضور در دفاتر کار مزایای بیشتری دارد.
باگوت میگوید: «تجربهکار کارکردن از خانه (WFH) باعث شده است که حالا بیشتر از هر زمان دیگری خانه ضمیمه دفترکار محسوب شود. چالش ما این است که چگونه این پروژه را اجرا کنیم و درعینحال تضمین کنیم که سازمانها وقت کافی برای فرهنگسازی داشته باشند.
حالا که همه ما به کار کردن از راه دور عادت کردهایم انتظار داریم که در آینده هم اغلب به این شکل کار کنیم. این یکی از مهمترین تأثیرات کووید 19 بر چگونگی دیزاین و استفاده از فضاهای کار در آینده خواهد بود.»
مؤسسه آمریکایی معماران (AIA) راهنمای جامعی برای تأمین امنیت دفاتر کار پس از پایان محدودیتهای ناشی از همهگیری ویروس کرونا منتشر کرده است. این راهنما چگونگی استفاده از موانع فیزیکی، زمانبندی متناوب برای حضور کارمندان در دفتر، محدود کردن استفاده از دستگاههای تهویه هوا و استفاده از پنجره برای تهویه طبیعی هوا را شرح میدهد.
منبع:
https://www.dezeen.com